Hongkong
Door: Nico van Egdom
Blijf op de hoogte en volg Nico
14 November 2009 | China, Peking
Verkorte versie voor de liefhebbers. Met lasogen van het neonlicht en longen of ik jaren aan de zware shag heb lopen zuigen verlaat ik Hongkong. De Wetlands de skyline, de dynamiek en Hongkong bij nacht zal ik onthouden maar niet missen. Het was leuk voor zolang het duurde en ik ga met vreugde verder.
Een schone kamer met tweepersoonsbed valt mij ten deel. Kan ik mooi de claustrofobische nachtrust van het vliegtuig verwerken. Douche en toilet doen mij aan mijn dienstijd bij de onderzeedienst denken. Achteruit insteken en als je bukt voor je zeepje tikt je kont tegen de muur en stoot je vervolgens de kop. De volgende dag heb ik een eenpersoonskamer en kan dan ook vanaf mijn bed de WC doortrekken. Zelfs internet blijkt aanwezig maar daar kom ik net één investering te laat achter. Schijnbaar toch wel te korte nachtrust gehad tijdens de reis, om 11.30 uur word ik weer levend.
Een wandeling door de stad, Kowloon, en een broodje scoren, de walk of fame, met handafdrukken van onder anderen Jacky Chang (werkelijk Cheung), langs de boulevard. Ook Bruce Lee is niet dood, hij leeft!!!! Uitzicht over het water naar de skyline van Hongkong Eiland. Wolkenkrabbers all over the place, kantoren en stapels mensenpakhuizen met airco’s als jeugdpuisten aan de gevels. Diezelfde airco’s zorgen voor een onophoudelijke regen in de stad als je langs de flats en niet onder de luifels loopt.
Ik kies ervoor de stad middels een busrit te verkennen en morgen Hongkong eiland dan maar, “Ferry & Peak Tram included”. Vanaf het bovendek van de bus recycle ik de smog door mijn eigen organisme en zie dat de stad mijn na deze busrit niets meer te bieden heeft. Ik ontmoet King Kong!! Inderdaad dit is geen grapje. Hij toont mij zijn ID en het enige verschil dat ik constateer is zijn voornaam Kay. Kay geeft de tip een andere tempel te bezoeken als die waar ik nu sta. De Wong Tai Sin. Beslist de “nummero uno” van China. Hoeveel keer heb ik dat in 2007 ook alweer gehoord? Kay en ik wisselen gegevens uit en ik krijg het aanbod een nachtje in zijn huis in China te verblijven. Leek zo aantrekkelijk maar als in nadenk weet ik het nog niet zo.
Hongkong staat ook nog voor een deel in de steigers maar is nog lang geen Amsterdam. Steigers van bamboe wel te verstaan, en niet ff een klein stukje, nee, gelijk maar tot de 40e verdieping. De Hollandse ARBO gaat hier volledig door het lint.
Het linkse verkeer is geen probleem, ten slotte laat ik mij telkens rijden. Lopend merk je ook niets. Net als in Nederland houdt men niet direct links aan. Anders wordt het in de metro. Daar gaat de trein dus net de andere kant uit, staat je daar met je postduiven gevoel. Ook de roltrap geeft een verrassing als je in gezwinde spoed naar beneden wil. Klanten geleidingen, wanneer die vlak voor een bocht beginnen geven enige paniek als je net de bocht omgaat en de hele ochtendspits aan komt galopperen.
‘s Avonds op zoek naar een eettentje maar kom pas na de maaltijd tot de ontdekking dat ik elders had moeten zijn. Volgende keer maar weer de “Els” approch toepassen, veel zoeken tot de honger niet meer is uit te houden en daarna altijd een voldaan gevoel ;-)
In mijn eettentje word ik bediend door een uitgesproken gladde Chinees van naar schatting 100 jaar en een kop als Magere Hein. De dito gladde stem waarvan de klank aan het einde van de zin net ff te lang wordt aangehouden gecombineerd met wit gezicht en de paars/blauwe lippen onderstrepen mijn eerste bewering. Het eten dat ik nadrukkelijk “gebakken” bestel heeft een bite waarvoor mijn spijsvertering de magen van een koe nodig heeft. Wat de prijs aangaat klopt het gezegde “goedkoop is duurkoop”, grutter die ik ben.
Op weg naar mijnkamer kom ik een broodjeszaak tegen, goed idee voor morgenochtend. Bij binnenkomst kirt het uit een 5 tal meisjeskelen “Helloooo, welcome to Breadtaaaalk!” Verschrikt deins ik achteruit terwijl de rest van het publiek er aan gewend schijnt te zijn. De bakkerijsijsjes zijn keurig in schort gestoken en voorzien van een Guzzie petje. Een keur van broodproducten wordt aangeboden en uiterst zorgvuldig behandeld. Foto verboden! Maar als ik buiten ga staan word ik getipt zal niemand iets zeggen en heb ik mijn “daiary” compleet.
De volgende ochtend, geen “Breadtalk” te vinden. Snel de Metro in richting de Wetlands van Hongkong. Een geweldig gebied volgens de informatie met een verscheidenheid van 300 soorten vogels naast alle amfibieën en dito verscheidenheid aan vegetatie. Een mangrovebos inclusief. Deze Wetlands zijn voor de vogeltrek van groot belang en het klinkt misschien wat verassend dat dit juist in Hongkong ligt. Maar net zo verrassend klinkt het waarschijnlijk dat circa 80% van Hongkong groen is tot bijna oerwoud aan toe. Allen blijf je overal de bebouwing zien.
Zoals en Chinees al niet snapt dat een Hollander drie dagen over hun Muur wil wandelen zo willen zij ook niet snappen dat je met je rugzakje door een soort Biesbos wilt ploeteren om te kijken naar hun vliegend avondmaal. Na een verschrikkelijke omweg kom ik dan ook waar ik eigenlijk net niet wilde zijn. De Wetlands maar dan volgens goed Chinees gebruik in een parkversie. Compleet met kudde peuters van het kaliber groep één en twee, alles gehuld in niet van elkaar te onderscheiden uniformpjes en rugzak. En maar borden plaatsen, die Chinezen! “Sssssst, vogels hebben ook oren”. Nou neem van mij aan dat die koters daar geen hout van kunnen lezen, en dan nog zijn al die vogeltjes hun trommelvliesjes inmiddels toch wel lam gedreund. Gelukkig maar overigens want er was toch nog van alles te zien en vlak voor je neus. Grote en kleine zilverreiger, watersnip, wulp, grote en kleine ijsvogel, tal van eenden waaronder de smient, longvisjes, krabben, schildpadden en ga maar door. Mocht ik er eentje missen dan kwam een of andere vriendelijke Chinees mij er wel op attenderen. Er was een hechte onderlinge band in die kijkhutten!!
Veel sneller terug dan erheen bleef er voldoende tijd over voor de veel belovende Tempel. Los van het feit dat deze vooral in de steigers stond voldeed hij helemaal aan mijn verwachtingen en onderscheidde hij zich in geen enkel opzicht. Op de mogelijkheid mijn toekomst te voorspellen na dan, ik heb mij niet laten verleiden. Zolang de inhoud van de Loneley Planet correct is, staat mijn toekomst vast.
Naar Hongkong Eiland met een heuse Ferry. Leuke authentieke boten varen op en neer met een interval van 10 minuten. Rondje over het eiland dat schijnbaar wat sfeervoller is dan Kowloon, in de bekende bus. Ik stap uit en sluit mij aan in de rij voor de “Peak Tram”. Deze oude en stijlvolle tram wordt aan kabels onder een hoek van soms wel 45 graden een paar honderd meter omhoog getrokken waar een fantastisch schouwspel zich openbaard. Hongkong bij avond. Toch wel een heel mooie aanblik.
Deze avond heerlijk Vietnamees gegeten. Ik heb mijn les geleerd, zoals deze dagen mij zoveel hebben geleerd voor de voortzetting van mijn reis.
Voor mij zit een 8 tal jongelui, dat zich verdraait om iets mateloos interessant achter mij te bekijken. Nog voor ik mij omdraai weet ik het antwoord al.
“Goede tijden, slechte tijden” en zelfs de kleding is in Chineesstijl nagesynchroniseerd.
Het is overal het zelfde.
Tot later!
Een schone kamer met tweepersoonsbed valt mij ten deel. Kan ik mooi de claustrofobische nachtrust van het vliegtuig verwerken. Douche en toilet doen mij aan mijn dienstijd bij de onderzeedienst denken. Achteruit insteken en als je bukt voor je zeepje tikt je kont tegen de muur en stoot je vervolgens de kop. De volgende dag heb ik een eenpersoonskamer en kan dan ook vanaf mijn bed de WC doortrekken. Zelfs internet blijkt aanwezig maar daar kom ik net één investering te laat achter. Schijnbaar toch wel te korte nachtrust gehad tijdens de reis, om 11.30 uur word ik weer levend.
Een wandeling door de stad, Kowloon, en een broodje scoren, de walk of fame, met handafdrukken van onder anderen Jacky Chang (werkelijk Cheung), langs de boulevard. Ook Bruce Lee is niet dood, hij leeft!!!! Uitzicht over het water naar de skyline van Hongkong Eiland. Wolkenkrabbers all over the place, kantoren en stapels mensenpakhuizen met airco’s als jeugdpuisten aan de gevels. Diezelfde airco’s zorgen voor een onophoudelijke regen in de stad als je langs de flats en niet onder de luifels loopt.
Ik kies ervoor de stad middels een busrit te verkennen en morgen Hongkong eiland dan maar, “Ferry & Peak Tram included”. Vanaf het bovendek van de bus recycle ik de smog door mijn eigen organisme en zie dat de stad mijn na deze busrit niets meer te bieden heeft. Ik ontmoet King Kong!! Inderdaad dit is geen grapje. Hij toont mij zijn ID en het enige verschil dat ik constateer is zijn voornaam Kay. Kay geeft de tip een andere tempel te bezoeken als die waar ik nu sta. De Wong Tai Sin. Beslist de “nummero uno” van China. Hoeveel keer heb ik dat in 2007 ook alweer gehoord? Kay en ik wisselen gegevens uit en ik krijg het aanbod een nachtje in zijn huis in China te verblijven. Leek zo aantrekkelijk maar als in nadenk weet ik het nog niet zo.
Hongkong staat ook nog voor een deel in de steigers maar is nog lang geen Amsterdam. Steigers van bamboe wel te verstaan, en niet ff een klein stukje, nee, gelijk maar tot de 40e verdieping. De Hollandse ARBO gaat hier volledig door het lint.
Het linkse verkeer is geen probleem, ten slotte laat ik mij telkens rijden. Lopend merk je ook niets. Net als in Nederland houdt men niet direct links aan. Anders wordt het in de metro. Daar gaat de trein dus net de andere kant uit, staat je daar met je postduiven gevoel. Ook de roltrap geeft een verrassing als je in gezwinde spoed naar beneden wil. Klanten geleidingen, wanneer die vlak voor een bocht beginnen geven enige paniek als je net de bocht omgaat en de hele ochtendspits aan komt galopperen.
‘s Avonds op zoek naar een eettentje maar kom pas na de maaltijd tot de ontdekking dat ik elders had moeten zijn. Volgende keer maar weer de “Els” approch toepassen, veel zoeken tot de honger niet meer is uit te houden en daarna altijd een voldaan gevoel ;-)
In mijn eettentje word ik bediend door een uitgesproken gladde Chinees van naar schatting 100 jaar en een kop als Magere Hein. De dito gladde stem waarvan de klank aan het einde van de zin net ff te lang wordt aangehouden gecombineerd met wit gezicht en de paars/blauwe lippen onderstrepen mijn eerste bewering. Het eten dat ik nadrukkelijk “gebakken” bestel heeft een bite waarvoor mijn spijsvertering de magen van een koe nodig heeft. Wat de prijs aangaat klopt het gezegde “goedkoop is duurkoop”, grutter die ik ben.
Op weg naar mijnkamer kom ik een broodjeszaak tegen, goed idee voor morgenochtend. Bij binnenkomst kirt het uit een 5 tal meisjeskelen “Helloooo, welcome to Breadtaaaalk!” Verschrikt deins ik achteruit terwijl de rest van het publiek er aan gewend schijnt te zijn. De bakkerijsijsjes zijn keurig in schort gestoken en voorzien van een Guzzie petje. Een keur van broodproducten wordt aangeboden en uiterst zorgvuldig behandeld. Foto verboden! Maar als ik buiten ga staan word ik getipt zal niemand iets zeggen en heb ik mijn “daiary” compleet.
De volgende ochtend, geen “Breadtalk” te vinden. Snel de Metro in richting de Wetlands van Hongkong. Een geweldig gebied volgens de informatie met een verscheidenheid van 300 soorten vogels naast alle amfibieën en dito verscheidenheid aan vegetatie. Een mangrovebos inclusief. Deze Wetlands zijn voor de vogeltrek van groot belang en het klinkt misschien wat verassend dat dit juist in Hongkong ligt. Maar net zo verrassend klinkt het waarschijnlijk dat circa 80% van Hongkong groen is tot bijna oerwoud aan toe. Allen blijf je overal de bebouwing zien.
Zoals en Chinees al niet snapt dat een Hollander drie dagen over hun Muur wil wandelen zo willen zij ook niet snappen dat je met je rugzakje door een soort Biesbos wilt ploeteren om te kijken naar hun vliegend avondmaal. Na een verschrikkelijke omweg kom ik dan ook waar ik eigenlijk net niet wilde zijn. De Wetlands maar dan volgens goed Chinees gebruik in een parkversie. Compleet met kudde peuters van het kaliber groep één en twee, alles gehuld in niet van elkaar te onderscheiden uniformpjes en rugzak. En maar borden plaatsen, die Chinezen! “Sssssst, vogels hebben ook oren”. Nou neem van mij aan dat die koters daar geen hout van kunnen lezen, en dan nog zijn al die vogeltjes hun trommelvliesjes inmiddels toch wel lam gedreund. Gelukkig maar overigens want er was toch nog van alles te zien en vlak voor je neus. Grote en kleine zilverreiger, watersnip, wulp, grote en kleine ijsvogel, tal van eenden waaronder de smient, longvisjes, krabben, schildpadden en ga maar door. Mocht ik er eentje missen dan kwam een of andere vriendelijke Chinees mij er wel op attenderen. Er was een hechte onderlinge band in die kijkhutten!!
Veel sneller terug dan erheen bleef er voldoende tijd over voor de veel belovende Tempel. Los van het feit dat deze vooral in de steigers stond voldeed hij helemaal aan mijn verwachtingen en onderscheidde hij zich in geen enkel opzicht. Op de mogelijkheid mijn toekomst te voorspellen na dan, ik heb mij niet laten verleiden. Zolang de inhoud van de Loneley Planet correct is, staat mijn toekomst vast.
Naar Hongkong Eiland met een heuse Ferry. Leuke authentieke boten varen op en neer met een interval van 10 minuten. Rondje over het eiland dat schijnbaar wat sfeervoller is dan Kowloon, in de bekende bus. Ik stap uit en sluit mij aan in de rij voor de “Peak Tram”. Deze oude en stijlvolle tram wordt aan kabels onder een hoek van soms wel 45 graden een paar honderd meter omhoog getrokken waar een fantastisch schouwspel zich openbaard. Hongkong bij avond. Toch wel een heel mooie aanblik.
Deze avond heerlijk Vietnamees gegeten. Ik heb mijn les geleerd, zoals deze dagen mij zoveel hebben geleerd voor de voortzetting van mijn reis.
Voor mij zit een 8 tal jongelui, dat zich verdraait om iets mateloos interessant achter mij te bekijken. Nog voor ik mij omdraai weet ik het antwoord al.
“Goede tijden, slechte tijden” en zelfs de kleding is in Chineesstijl nagesynchroniseerd.
Het is overal het zelfde.
Tot later!
-
14 November 2009 - 09:19
Pim Van Eeden:
Hallo Nico!
Goed te lezen dat je je vermaakt en dat ook het eten nu beter smaakt!
Als ik memo¨s van jou las vond ik ze altijd al erg leuk om te lezen en dat geldt ook zeker voor het reisverslag!
Ondanks het sombere weer in nederland ben ik in goede stemming nu ik je verslag heb gelezen!
Overigens arriveert er vandaag in Nederland een bejaarde reizger die ook de nodige reisuren achter de rug heeft! -
14 November 2009 - 11:41
Monique En Peter:
Hi Nico.
Erg leuk om zo jou omzwervingen te volgen.
Jij ontmoet King Kong, wij kunnen die ouwe grijsaard met baard en overdreven wandelstok weer tegen het lijf lopen. Have fun! Greetz eut Saendaik! -
14 November 2009 - 11:59
Hans En Mariska:
Hoi hoi...;-)
Fijn om te lezen dat jij je tijd wel vermaakt...
Prachtige verhalen en genieten doe je zeker weten...
Contact maken is ook niet moeilijk dus wat wil je nog meer.
Geweldige foto's...lijkt mij prachtig om te zien in het echt...
Nico, geniet van alles en blijf genieten ondanks een klein douche/toilet en het verkeerde eten..hahaha!
Wij lezen met plezier jou verhalen ...
Grotejes en knuffel vanuit een koud en nat Nederland...
Hans , Mariska en kids..xx -
14 November 2009 - 14:00
Je Jongste Zusje:
Mai po? Volgens mij heb jij een foto van het Jisperveld ingepakt.
kus en een knuffel -
14 November 2009 - 19:25
Els:
Hoi.
Nou snap ik waarom je geen antwoord gaf op de vraag " wat was dat voor een chinees" die jou in huis wilde hebben.
Liefs Els -
15 November 2009 - 00:19
Norbert-Jan:
Ha Broer,
Als je de slaap niet kan vatten, zijn jouw verhalen een prima alternatief. Met een grote smile op mijn gezicht zit ik te lezen.
Een schare aan vrouwen hebben mij met ongelovelijke blik aangekeken als ik vertelde dat je Hong Kong maar niet vond. Zijn jouw vrouwelijke hormonen en de indoctrinatie van Els dan toch minder dan je zelf had gedacht ;)
Veel plezier met het vervolg! -
15 November 2009 - 13:29
Henk:
Hé, Nico
Je hebt het echt gedaan! Je boeltje ingepakt en vertrokken. Wij houden het Jisperveld wel een beetje bij, zolang je weg bent. Blijf ons op de hoogte houden met je gezellige verhalen. Ik wist niet dat er in Hongkong nog zoveel natuur over was. Goeie reis, groeten, Henk. -
15 November 2009 - 15:35
Jaap:
Hoi Nico,
Boeiend om te lezen hoeveel je in korte tijd al meemaakte. Daarbij verbleekt het "Rieten" toch wel. Succes met de verdere reis door het minder verwesterde deel van China.
-
16 November 2009 - 09:33
Hans En Ine:
Hio Nico. Hi. Ho. nico. zo te lezen. zit je er al aardig in. Wat een wereldstad, Amsterdam is er een provinciestadje bij. Je komt denk ik ogen en tijd te kort. We blijven je volgen, goede reis. Groeten Hans en Ine. -
16 November 2009 - 15:49
Frans En Els:
Heel leuk om de verslagen te lezen.
Toen je over de smog begon, moest ik spontaan hoesten van benauwdheid.
Veel succes met je verdere avontuur.
Groetjes Frans en Els
-
17 November 2009 - 14:47
Jeffrey:
Hey oom!
Ziet er naar uit dat je je goed weet te vermaken daar! Ik hoop voor je dat je snel mensen zal tegenkomen die de zelfde route willen volgen als jij! En vergeet niet wat langer in een plaats te blijven als het daar leuk is ;)
Enjoy! -
17 November 2009 - 19:32
Suzy:
Wanneer ik op een eenzame avond op de bank laat vallen en me te goed doe aan een grote bak *nachtrust* thee dat los van het feit dat het me niet slaperig maakt heerlijk smaakt, Kom ik tot de ontdekking dat mijn oom alweer een week weg is. Nadat ik mijn laptop op een nonchalante manier open sla en me al bijtend op me lip bedenk wat ook alweer mijn wachtwoord is, vul ik deze op geheel automatische wijze weer in. Al zoekend naar de site waar mijn geliefde oom zijn intellectuele verhalen achterlaat, verschijnen er constant berichtjes rechts in beeld waarin mensen willen laten weten dat ze zich online beschikbaar stellen voor communicatie, ik negeer deze. Al aangekomen op nicoonthemove.waarbenjij.nu, lees ik de verhalen waarin mijn 'altijd vrolijke' oom op een formidabele manier beschrijft wat hij onder andere meemaakt.
Hoe dan ook, ik vind het heerlijk om je verhalen te lezen, ze laten mij nog meer van mijn kop thee genieten. Leuk om te horen dat je elke dag weer nieuwe dingen leert en dat het toch belangrijk is om naar vrouwen (Els) te luisteren wat betreft eten. Ik hoop dat je hele leuke dagen tegemoet gaat en dat je hier weer allemaal leuke verhalen over schrijft!!
Veel liefs, Je nichtje -
18 November 2009 - 10:59
Frieda:
Hoi-Nico-waar-ben-je-nu??
Wat kan je het allemaal mooi opschrijven, ik geniet, des te meer in combinatie met m'n eigen China-ervaringen!
Wat zal je wijs terugkomen, completely "Els styled":)
Geniet-ze en tot later,
Groet vanuit een stormachtig Hauwert! -
18 November 2009 - 14:29
Lida:
Erg leuk reisverslag Nico.
Heerlijk avontuurlijk.
Groetjse
(vriendin Ine en Hans)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
