Lima Stad
Door: Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico
07 November 2016 | Peru, Lima
Een heerlijk ontbijt in een gezellige theetuin met relaxte bediening voor bijna Europese prijzen. Daarna volgens plan met de bus naar het centrum. Er is geen metro maar wel een volledig afgeschermde busbaan die deels door een soort goot loopt en noord en zuid Lima met elkaar verbindt. Een vriendelijke jonge kerel, die het perron bewaakt, is ons behulpzaam met de uitleg van het systeem. Koop een kaart voor 5 sol, waardeer deze op met 2,5 sol p/p en reis de hele rit of een gedeelte daarvan. En OV-chipkaart dus. Door het gebrekkig Engels van de bewaker helpt een Duitse een handje mee. Zij heeft enkele jaren in Lima gewoond en doet nu nog wat projecten hier. Met een goeie museum tip op zak gaan wij uit elkaar.
De discipline van de reizigers is wonderbaarlijk net als de tolerantie. Als sardines in een blik vertrappen wij elkaars schoenen terwijl wij als palingen in een rookton aan de daksteunen hangen en heen en weer worden geslingerd. Bij de halte mogen de mensen rustig uitstappen nadat zij zich eerst een weg door de massa hebben gebaand, “permisso, permisso”. De nieuwe meute stapt in en met een happende beweging van de deuren worden alle uithangende ledematen en dikke billen de bus in geschoven.
Een angstige oude vrouw komt vergezeld door haar zoon de bus in. Zij is nog kleiner dan onze hostess en met gesloten ogen wacht zij de dingen die gebeuren gaan af. De daksteunen zijn veel te hoog voor haar en ik bied haar mijn hand waar zij gretig gebruik van maakt tot de mogelijkheid van zitten zich voordoet. Zij blijkt 84 jaar en haar zoon heeft als architect Amsterdam, Almere en Rotterdam bezocht om de urbanisatie te bestuderen. Met groot gemak raast de bus door het drukke verkeer dankzij die busbaan. Ondertussen hebben wij goed zicht op de stad en de zich de oksels epilerende dame voor het stoplicht.
Het centrum van de stad, ons reisdoel vandaag, is niet spectaculair. Beetje cliché á la Damrak zonder in het oog springende winkels. Wel de overdadige Zuid-Amerikaanse bouwstijl barok, barok en barok. Bijzonder om te zien met een zeer stemmig effect op ons als wij daar rondlopen. We verliezen ons gevoel voor kwaliteit en doen ons staande aan een counter te goed aan koffie met een lekkernij. Foute keuze omdat later blijkt dat wij de gehele dag geen fatsoenlijke koffie meer vinden.
We zijn nog net en toevallig getuigen van de wisseling van de wacht bij het Paleis. De fanfare lijkt de Bolero van Raffaël te spelen terwijl opgedirkte mannen mat glimmende helmen en dito lansen parmantig voortstappen. Telkens het gestrekte been heffend tot net boven heuphoogte. Het lijken lenige mannen op het eerste gezicht maar een nadere beschouwing leert dat men telkens het bovenlichaam kromt en ligt achterover leunend het been heft. Kan wel een lesje fitness gebruiken lijkt mij.
Op weg naar onze museum tip “Museo Larco”, absolute aanrader. Met een heldere uitleg vooraf over de verspreiding van de diverse volken over verschillende tijdeenheden snap ik nu eindelijk de positie van de Inca’s en vergelijkbare volkeren. Werkelijk prachtig en complex aardewerk doen mij de mond openvallen. Mooi weefwerk, goud, zilver, gebruiksvoorwerpen, maskers en hoofdtooien maken het beeld compleet. Naast hun bloederige offers waren de Indianen kundige vakmensen. En wat ons nog het meeste verbaasd is de goed behouden kwaliteit van het aardewerk. In de Orangerie van het museum sluiten wij met een lichte maaltijd ons bezoek af.
Er is nog juist tijd voor een flitsbezoek aan de belangrijkste Kathedraal van Lima, Iglesia de Santo Domingo. Er is een kerkdienst gaande en na mijn laatste fietstoer met een groep streng gereformeerde gasten ben ik op het religieus vlak wat sensitiever geworden lijkt het. Ik durf geen foto te nemen. Mooie kathedraal met een ongewone frisse look voor een kerk. Met koor en gezang wordt de dienst gegeven en de kerk zit vol. Als vogels op een electrakabel zitten de mensen met vergelijkbare tussenruimtes verspreid over de banken. Sommige vrouwen dragen een kanten hoofddoek. Net als wij willen vertrekken schalt van achter in de kerk het geluid van een fanfare. Blazen zij onze aftocht of is er iets anders aan de hand? Els haar atheïstische gezicht spreekt boekdelen. Buiten staan opmerkelijk veel mannen met plastictasjes valt ons op en ik doe navraag. Het is de gedenkdag van St. Antonius en verder komt hun Engels niet. Later zien wij de mannen in een lange dubbele rij in het gangpad van de kathedraal staan. Gehuld in lange beige jas met donker capeje over de schouders een koord om de nek en insignes op de kleding genaaid. Vast een of ander genootschap met Antonius als beschermheilige. Beelden uit het boek De Da Vinci Code schieten door mijn hoofd en ik zoek Robert Langdon tussen de aanwezigen.
We slenteren nog wat door de donkere stad en belanden in het lokale vermaak met muziek, dans, winkeltjes en flanerende locals. Op de achtergrond een brug, á la die bij Vianen over de A2, die op vele manier in verschillende kleuren als één grote lichtshow van kleur verschiet. De kermis in compleet.
Terug in onze wijk, Barranco, (let op het woord ONZE) genieten wij na met een cappuccino en een Pisco Sour, het drankje om in Peru van te genieten (vliegtuig tip). Met uitzicht op de slaapboom van de gieren waarin zij zich met tientallen in hebben verzameld en het geluid van straatmuzikanten op de achtergrond komen romantische gevoelens los. En dan naar huis en naar bed met maling aan die taxichauffeur.
-
07 November 2016 - 13:19
Lies:
Leuk Nico, graag de volgende verslagen ook. Heerlijk lezen. Veel plezier daar. Spreken jullie wat Spaans? -
07 November 2016 - 17:06
Nop:
Top verhaal weer broer en wat dit taxi chauffeur aangaat - hem maakt het niets uit....Veel plezier nog :) -
08 November 2016 - 09:52
Jean:
Je weet de reis en de sfeer treffend te beschrijven, Nico. En het slot van je verhaal is zelfs zinnenprikkelend. Helemaal omdat ik even dacht dat je die taxichauffeur had zitten tongen. Maar ik las even te snel. Het was toch gewoon een triootje hè? -
10 November 2016 - 10:42
Ella En Nico:
Weer genoten !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley